Polka vlastenecká k Čechovi nečeskému.1

Jan Pravoslav Koubek

Polka vlastenecká
k Čechovi nečeskému.1

1833.
(Obraz mnohých Čechů v Haliči.)
Čech.
Sličná Polko! proč tak pyšně, Proč tak necitlivě K bratru Čechovi se chováš, Nebo tak bázlivě? Znám já, Polky, vaši hrdost Naproti vašincům; Znám já dobře vaši tvrdost Naproti cizincům! Tělo bílé jak sníh padlý, Oči jak dvé blesků; Neumí však srdce polské Milovat po česku! 207 Sličné Polky, ale hrdé Ke všem svým mládencům; Krásné Polky, ale tvrdé Ke všem cizozemcům. Mne však cizím nenazývej, Jsem tvůj bratr krevní; Svazek, jímž nás Sláva poutá, Milost nechť upevní. Polka.
Chciała bym cie, mily Czechu, Chciała bym cię lubić, Kdybyś tylko niepomagal Narodowość gubić. Synem Słavy ty się zowiesz, I obcym hołdujesz, I obcym językem mówiąc, Wstyd sobie gotujesz! Tą cudzą zarazą nasze Dzielne psujesz syny; Wierz mnie Czechu niesławiaňski, Wielkie ty masz winy! 208 Niewolno mnie do kochania Wybrać sobie Niemców, Niewolę być nigdy matką Takich cudzoziemców. Niewolno mnie jako Wandzie Z Niemcem się zaślubić, Chcę ja prędzéj w nurtach Wisly Moje žycie zgubić! 209